Stowarzyszenie MAGURYCZ

kozinek

Wystawa fotografii Profesora Janusza Laskowskiego "Cerkiewki Lubelszczyzny, Bieszczadów i Podkarpacia - drewniane perełki architektury sakralnej" od 4 do 18 kwietnia - w Lublinie ta wystawa.

szymon NGK Magurycz

o, to może zobaczę?

Kinga

"Cerkiewki", brrr. A gdzie to konkretnie?

szymon NGK Magurycz

Kinga, racja, cholera nie zwróciłem uwagi... WYRAZY ZAKAZANE!!!:
cerkiewka
cerkwunia
cerkwuniunia
cerkwuśka
cerkiewki,
cerkiewunie,
cerkwunie
kościółki
kościółeczki
kościółek
kościółki
chrystusik
chrystuś
chrystuniuś
maciorka
nawunia
prezbiteriumek
krzyżyczek
krzyżuń
etc. etc. etc.

kozinek

Wystawa fotografii Profesora Janusza Laskowskiego "Cerkiewki Lubelszczyzny, Bieszczadów i Podkarpacia - drewniane perełki architektury sakralnej"
Galeria Sztuki Domu Kultury LSM , K. Wallenroda 4a Lublin
4 kwietnia, piątek, godz. - 18 kwietnia, piątek

Bieszczadzkie szlaki, prowadzące przez Halicz, Tarnicę, Bukowe Berdo, Połoninę Wetlińską i Caryńską, czy też dziesiątki innych urokliwych miejsc i miejscowości, od lat przyciągają tysiące miłośników turystyki górskiej. W niepowtarzalny krajobraz bieszczadzki na stałe wpisały się też cerkiewki (obiekty sakralne obrządku wschodniego), z których znaczną część można zaliczyć do perełek sakralnej architektury drewnianej. Każda z tych budowli, ocalała w cudowny sposób, ma swoją historię pisaną przez dawną, zamieszkującą na tych terenach ludność łemkowską czy bojkowską, a także przez współczesnych mieszkańców. Zgodnie z wcześniejszą tradycją na miejscu spalonych cerkwi budowano nowe. Tak też było z uległą pożarowi w 2006 r. cerkwią w Komańczy, którą wybudowano w 1802 r., w dwa lata po spalonej wcześniej. Można powiedzieć, że historia zatoczyła koło. Spośród zaś istniejących obiektów kilka powróciło do nas w 1951 r. w wyniku korekty granic. (..) bieszczadzkie cerkiewki pokazują, jak duże zróżnicowanie architektoniczne występowało w tym terenie w zależności od zamieszkującej grupy etnicznej czy zasobności właścicieli wiosek i jej mieszkańców. Pomimo wielkiego „miru", jakim otoczone są cerkwie bieszczadzkie, można stwierdzić, że duża część spośród nich została zniszczona w sposób nieodwracalny, a wiele spośród ocalałych straciło swoje bezcenne wyposażenie. W sposób zamierzony lub niekiedy przypadkowy wiele zabytków architektury sakralnej przepadło bezpowrotnie. Obok pięknych cerkwi bieszczadzkich pozostało wiele równie pięknych obiektów łemkowskich, cerkiewek szerokiego pasa Podkarpacia czy choćby tomaszowsko-hrubieszowskich. W ochronie tych zabytków niedocenianą rolę stanowi przejmowanie ich w użytkowanie przez kościoły rzymskokatolickie. Prowadzone przez wiernych remonty i konserwacja ocaliły od zniszczenia wiele obiektów, włącznie z ikonostasami.

FAKT "CERKIEWKI" JEDNAK:)